اگر جز والديني هستيد که يک فرزند يا بيشتر داريد، بايد توجه کنيد که مسائل تربيت هر يک از آن‌ها، ممکن است متفاوت باشد. يعني يک روش براي همه فرزندان جواب نمي‌دهد و اين موضوع در نهايت باعث مي‌شود که والدين نااميد شوند از تلاش دست بکشند. اينکه بيش از يک سوم والدين فکر مي‌کنند روش‌هاي آن‌ها براي تربيت کودکان موثر و کاربردي نيست، موضوع عجيبي به شمار نمي‌رود. (اين نتيجه از تحقيقي شامل 2.134 پدر و مادر با فرزنداني در سنين 2 الي 11 سال به دست آمده)
با اين حال، متخصصان کودک مي‌گويند که تکنيک‌هاي خاصي براي تربيت کودکان وجود دارد که در ادامه آن‌ها را معرفي مي‌کنيم. همراه دانشگاه زندگي باشيد.
از آنجا که همه افراد، نحوه تربيت متفاوتي را به کار مي‌گيرند، نمي‌توان گفت که تداوم در رفتارهاي تربيتي بايد هميشه وجود داشته باشد. البته بايد گفت که کليد اصلي براي رسيدن به هدف‌ها، تداوم در اعمال و تلاش است. ممکن است تغيير مسائل، براي کودکان دشوار باشد و آن‌ها را سردرگم کند. تداوم براي قابل پيش‌بيني بودن اعمال، ضروري به نظر مي‌رسد. بنابراين کودکان هر گاه کاري را انجام مي‌دهند، مي‌توانند واکنش و رفتار والدين خود را در موقعيت‌هاي مختلف، پيش‌بيني کنند. مثلاً مي‌دانند که يک کار بد، پاسخ و واکنش خاصي خواهد داشت.
هنگامي که فرزندتان يک ليوان پُر را روي فرش مي‌ريزد، بايد يک نتيجه تربيتي براي او در نظر بگيريد. اما اگر بتوانيد به جاي يک واکنش ساده، به دنبال «دليل» کار بگرديد، احتمالاً سريع‌تر به مشکل فرزند خود پي مي‌بريد. مثلاً اگر او ليوان را به خاطر کثيف بودن پرت کرده، بايد يک رفتار تربيتي خاص نشان دهيد اما اگر ليوان را فقط بخاطر دوست نداشتن شير درون آن پرت کرده، لازم است که روش ديگري براي تربيت او اتخاذ کنيد. شايد او به خاطر موضوعي ديگر ناراحت است و قصد دارد نارحتي خود را با چنين کاري نشان دهد. با توجه به اين موضوعات و فهميدن دليل اصلي کار، مي‌توانيد از روش‌هاي بهتري براي تربيت کودک يا صحبت با او، استفاده کنيد.
سعي کنيد نبرد و نزاع‌هايتان را به دقت انتخاب کنيد، زيرا زماني که يک نبرد را انتخاب کرديد، فرد بزرگسال (پدر يا مادر) بايد در آن پيروز شوند. فقط به مشکلاتي بپردازيد که واقعاً اهميت دارند (مثلا مواردي که به امنيت و سلامتي مربوط هستند) و از موارد کم‌اهميت چشم‌پوشي کنيد. اگر ممکن است انتخاب‌هاي ديگري به فرزندتان بدهيد و در عين حال، محدوديت‌هايي اعمال کنيد. توجه کنيد که والدين نبايد در مقابل فرزندان ضعف نشان دهند و اگر او کار اشتباهي کرد از جمله «اين دفعه اشکالي ندارد» استفاده نکنيد، زيرا بچه به اين نتيجه مي‌رسد که هر بار ممکن است والدين نظر خودشان را تغيير دهند و دوباره مرتکب همان خطا مي‌شود.
اگر رفتارهاي کودک آسيب‌زا نيستند، يک راه براي تربيت او، تحسين کردن کارهاي خوب و جايزه دادن به آن به وسيله بغل کردن يا انجام کاري ويژه (مثلاً رفتن به پارک) است. از طرفي بايد برخي رفتارهاي بد را ناديده بگيريد و فقط به رفتارهاي مثبت، واکنش مناسب نشان دهيد. بدين ترتيب کودک مي‌فهمد که با انجام کار خوب، جايزه مي‌گيرد و با انجام کار بد، هيچ چيزي گيرش نمي‌آيد
محصول فن بيان را اينجا تهيه کنيد
درباره این سایت